Strona główna > ===== PŁOCK W MALARSTWIE ===== > Portrety (obrazy, zdjęcia, grafiki) |
PLIK 110/265 |
|
||
|
Infomacje o pliku | |
Nazwa pliku: | skanuj0004-2.jpg |
Nazwa albumu: | bobola / Portrety (obrazy, zdjęcia, grafiki) |
Słowa kluczowe: | / biskup / Gamrat |
Wielkość pliku: | 133 KiB |
Data dodania: | 29, Czerwiec 2007 |
Wymiary: | 444 x 630 pikseli |
Wyświetleń: | 664 razy |
URL: | http://galeria.plock24.pl/displayimage.php?pid=12401 |
Ulubione: | Dodaj do ulubionych |
Komentarz 1 do 1 z 1 Strona: 1 |
|
|||
Gamrat Piotr herbu Sulima (1487 - 1545), biskup krakowski i arcybiskup gnieźnieński, humanista, mecenas nauki i sztuki, polityk, dyplomata. Urodził się w Samoklęskach jako syn Stanisława, wójta w Osieku i Pilźnie, właściciela Samoklęsk, dzierżawcy królewszczyzn Mrokowa i Tarchów. Jego matką była Katarzyna Balówna z Nowego Tańca. W r. 1500 zapisał się na Uniwersytet Krakowski, gdzie odbył studia. Około 1507 r. dostał się na dwór Erazma Ciołka /1474 - 1522/, biskupa płockiego, wybitnego dyplomaty, mecenasa literatów, artystów i uczonych. Z jego dworem udał się do Rzymu, gdzie uzupełnił swoje studia. Biskup E. Ciołek nadał mu probostwo w Wyszkowie /1509 - 1518/, a w 1519 r. scholasterię płocką. W r. 1526 za poparciem królowej Bony Piotr Gamrat instalował się na kanonię w Gnieźnie, w 1528 r. na dziekanię płocką, a w 1529 r. na scholasterię warszawską. W latach 1532 - 38 był generalnym administratorem i komisarzem na Mazowszu. Za uczciwą i mądrą administrację otrzymał pochwały od królowej Bony. W 1531 r. został mianowany biskupem Kamieńca Podolskiego z prawem zatrzymania posiadanych już prebend, do których przybyła w 1532 r. godność dziekana warszawskiego. W diecezji kamienieckiej nie pojawił się przez cały pięcioletni okres sprawowania rządów. Zamienił probostwo św. Floriana w Krakowie na probostwo św. Michała w Płocku. W 1535 r. otrzymał biskupstwo w Przemyślu, a podczas jego nieobecności rządy w diecezji sprawowali wikariusze generalni: Piotr Starzechowski i Stanisław Biliński. W 1538 r. został promowany na biskupa płockiego i w tym samym roku objął biskupstwo krakowskie, gdzie stanowczo zwalczał herezję. W 1541 r. został arcybiskupem gnieźnieńskim. Za staraniem pary królewskiej otrzymał pozwolenie na dożywotnie posiadanie równocześnie biskupstwa krakowskiego i arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Jako doradca królowej Bony przebywał w Krakowie, gdzie odbył synody diecezjalne w latach 1542 i 1544. Jako stronnik Bony był zwalczany przez zwolenników Austrii. Miał wielkie zasługi dla polskiej kultury, szczególnie wspierał Akademię Krakowską, starał się o lepsze uposażenie jej profesorów, skupiał wokół siebie uczonych i artystów. Zgromadził cenne zbiory ksiąg i dzieł sztuki. Umarł 27 VIII 1545 r. Został pochowany w kaplicy Katedry Krakowskiej
|
Komentarz 1 do 1 z 1 Strona: 1 |